ในปี 1936 Mercedes-Benz แสดงรถยนต์ขนาดกะทัดรัดที่ออกแบบมาสำหรับมวลชน: 170 H มันเป็นส่วนหนึ่งของเทรนด์ใหม่ในหมู่นักออกแบบยานยนต์ที่มีความทะเยอทะยานที่จะย้ายออกจากเพลาล้อหลังที่เข้มงวดไปยังระบบกันสะเทือนอิสระด้านหลังหรือเครื่องยนต์กลาง และร่างกายที่มีความคล่องตัว เทรนด์ใหม่ถูกกำหนดโดยผู้บุกเบิกเช่น Edmund Rumpler, Hans Ledwink, Gustav Rohr และ Joseph Ganz บรรณาธิการในนิตยสาร "Motor Kritik" หลังเป็นผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งสำหรับรถยนต์ที่มีความคล่องตัว วิศวกรเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนา 130h รถยนต์ที่มีพรมปูพื้นเต็มรูปแบบแทนที่จะเป็นเสื่อยางธรรมดาและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากแผนกหรูหรา 130 ชั่วโมงล้มเหลวในการโน้มน้าวให้ผู้ซื้อ แต่ในเดือนกุมภาพันธ์ 2479 170 ชั่วโมง (W28) เปิดตัวในการแสดงมอเตอร์สากลและมอเตอร์ไซค์ในกรุงเบอร์ลินพร้อมกับนางแบบน้องสาว 170 องศาเซลเซียส "จดหมาย" H "กล่าวว่า" Heck Motor "หมายถึงรถยนต์ติดตั้งเครื่องยนต์ด้านหลังในขณะที่ใช้ตัวอักษร" V 'สำหรับรุ่นเครื่องยนต์ด้านหน้า 170 ชั่วโมงและ 170 V ได้รับการออกแบบมาพร้อมกับเครื่องยนต์ 1.6 ลิตร ขึ้นอยู่กับเครื่องยนต์ 1.3 ลิตรหน่วยพลังงานนี้ภายใต้การพัฒนาตั้งแต่ปีพ. ศ. 2476 มีจุดประสงค์ในการเปิดตัวแบบจำลองที่มีเครื่องยนต์ด้านหลังตั้งแต่ต้นปีพ. ศ. 2478 การกระจัดที่เพิ่มขึ้นประสบความสำเร็จโดยการเพิ่มเบื่อและโรคหลอดเลือดสมองเพิ่มขึ้นเพื่อเพิ่มขึ้น แรงบิด ร่างกายของ 170 ชั่วโมงมีความสามัคคีและมีความสมดุลมากกว่ารุ่นก่อน 130H และได้รับการอนุมัติทั่วไป