รุ่นแรกของธันเดอร์เบิร์ดไม่ประสบความสำเร็จในฐานะฟอร์ดที่คาดหวังและทีมงานออกแบบถูกเรียกว่าการดำเนินการเพื่อการรีเฟรชครั้งสุดท้าย ฟอร์ดตกตะลึง ในปี 1955 มันขาย T-Birds มากกว่าในปี 1956 แม้จะมีปฏิทินการขายเต็มปีสำหรับรุ่นใหม่จากนั้นแนะนำรุ่น ฝ่ายการตลาดสังเกตเห็นแล้วว่าลูกค้าขอรุ่นสี่ที่นั่ง แต่ยังไม่พร้อม พวกเขาต้องทำงานในรุ่นแรกและทำให้ตลาดน่าดึงดูดยิ่งขึ้น ในปี 1957 ฟอร์ดรีเฟรชคูเป้ในความพยายามครั้งสุดท้ายเพื่อชุบชีวิตแผ่นป้าย มันทำมันและยอดขายเพิ่มขึ้น แผนกออกแบบของฟอร์ดแก้ไขรุ่น 1957 ที่ด้านหน้ากันชนก็ลดลงภายใต้กระจังหน้าที่กว้างขึ้นและสูญเสียองค์ประกอบโครเมี่ยมที่ได้รับแรงบันดาลใจจากจรวดจากรุ่น 1955 แผงไตรมาสหลังมีหางครีบซึ่งเป็นไปตามปกติในยานพาหนะที่หรูหรา มันเป็นสิ่งที่ฟอร์ดพยายามทำกับธันเดอร์เบิร์ด: เพื่อให้เป็นรถเก๋งสุดหรู ข้างใน 1957 ธันเดอร์เบิร์ดมีแดชบอร์ดใหม่ที่มีส่วนบนที่ครอบคลุมแผงทั้งหมด ดังนั้นจึงปกป้องสเตอริโอและปุ่มสำหรับระบบระบายอากาศ ภายในคลัสเตอร์หน้าปัดฟอร์ดติดตั้งหน้าปัดห้ารอบพร้อมวงแหวนโครเมี่ยมรอบ ๆ บนแผงอลูมิเนียม คันเกียร์ยังอยู่บนพื้น ภายใต้เครื่องดูดควันฟอร์ดเสนอสองเครื่องยนต์เดียวกันจากรุ่น 1955 แต่อัพเกรดเล็กน้อย ตัวเลือกที่น่าสนใจคือซุปเปอร์ชาร์จเจอร์ซึ่งสามารถเพิ่มพลังได้ถึง 340 HP และผลลัพธ์ก็เป็นรถเก๋งสุดหรูที่รวดเร็ว ธันเดอร์เบิร์ด 1957 เป็นสองที่นั่งสุดท้ายที่สร้างขึ้นโดยฟอร์ดจนถึงปี 1982 Ford EXP