แม้ว่ายุคมินิแวนจะปิดท้ายตลาดยุโรปฟอร์ดได้เปิดตัว S-Max MPV ในปี 2549 เป็นทางเลือกของครอบครัวสำหรับสถานี Mondeo-Wagon ไม่มีข้อโต้แย้งว่า minivan จะให้ความสะดวกสบายมากขึ้นในการเดินทางไกลมากกว่าซีดานหรือสถานีเกวียน แต่เนื่องจากระยะทางในยุโรปส่วนใหญ่มีขนาดเล็กพอที่จะข้ามในเวลาไม่กี่ชั่วโมงมินิแวนในไม่ช้าเครื่องพิมพ์ก็ล้าสมัย ฟอร์ดในทางกลับกันไม่ต้องการที่จะวางลูกบอล S-MAX ให้ความสำคัญกับปรัชญาการออกแบบขอบใหม่ที่รวมเส้นโค้งยาวที่มีขอบคมและแคบ ตะแกรงสี่เหลี่ยมคางหมูจากกันชนหน้าและซุ้มล้อที่บานสะพรั่งให้รถดูก้าวร้าวมากขึ้น ฟอร์ดต้องแนะนำเสาหลักชุดรองสำหรับกระจกหน้ารถเพื่อกำจัดหรือลดจุดบอดที่บริเวณด้านหน้า ช่องระบายอากาศสกัดปลอมที่แผงด้านหน้าขยายรูปลักษณ์สปอร์ตของรถ ภายในฟอร์ดเสนอห้องพักสูงถึงเจ็ดคนโดยมีสองที่นั่งที่ด้านหลังพอดีสำหรับคนเล็กและระยะทางสั้น ๆ ผู้ผลิตรถยนต์พยายามทำให้รถมีความรู้สึกของรถสปอร์ตที่มีศูนย์กลางที่ลาดต่อไปยังคอนโซลกลาง ดังนั้นจึงยกเลิกแนวคิดของรถมินิแวนของยานพาหนะข้ามผ่าน ภายใต้เครื่องดูดควัน S-MAX มีให้เลือกหนึ่งของเครื่องยนต์หกชิ้นและจับคู่เป็นมาตรฐานในการส่งสัญญาณด้วยตนเอง แต่สำหรับรุ่นที่เลือกฟอร์ดเสนอตัวเลือกสำหรับเกียร์อัตโนมัติ