Cortina เป็นหนึ่งในยานพาหนะที่สำคัญที่สุดจากอุตสาหกรรมรถยนต์ของอังกฤษยุค 60 มันเป็นรถที่ปูทางไปยังยานพาหนะรถเก๋งขนาดกะทัดรัด ฟอร์ดออกแบบรถแนวคิดในอเมริกาเหนือชื่อพระคาร์ดินัล แต่ท้ายที่สุดก็ตัดสินใจว่ามันเล็กเกินไปสำหรับชาวอเมริกันลิ้มรส ดังนั้นพวกเขาจึงถามแขนอังกฤษหากรถคันนั้นเข้าสู่กระทะของพวกเขา คำตอบคือ "ใช่" และรถคันแรกรีดลงมาจากสายการประกอบในปี 1962 แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมและใช้ชื่อ Cortina แทน รถได้รับการออกแบบโดย Rory Brown Jr. ซึ่งถูกส่งเข้าสู่ U.K หลังจากการออกแบบที่หายนะของฟอร์ดเอดเซล คราวนี้เขาทำถูกต้อง มันเป็นรถเบามีให้ในสามรูปร่างรูปร่าง: รถเก๋งซีดานสี่ประตูและสถานีเกวียน พวกเขาแบ่งปันพังผืดด้านหน้าเดียวกันกับไฟหน้ากลมและตะแกรงโครเมี่ยมสี่เหลี่ยมคางหมู เส้นการออกกำลังกายจากมากไปน้อยทำให้รถดูเร็วขึ้น ไฟท้ายกลมแบ่งออกเป็นสามด้านเป็นความสุขและกลายเป็นการออกแบบชุดรูปแบบคลาสสิก ภายใน Cortina แสดงให้เห็นถึงแดชบอร์ดแบบแบนตรงที่มีเพียงชนกับคลัสเตอร์เครื่องมือ มันมีห้องเพียงพอสำหรับผู้โดยสารสี่คนพร้อมที่นั่งด้านหน้าเอียง มีคุณสมบัติไม่มากนักในห้องโดยสารช่วยให้ผู้ผลิตรถยนต์ขายรถยนต์ด้วยส่วนลดใหญ่ ระบบขับเคลื่อนนั้นเรียบง่ายโดยมีสี่ภายใต้เครื่องดูดควันและเกียร์สี่สปีดทั้งหมด Synchromesh ในการโปรโมตรถยนต์ฟอร์ดทำงานร่วมกับโลตัสเพื่อสร้างรุ่นสปอร์ตและนั่นคือวิธีที่โลตัสคอร์ติน่าปรากฏในตลาด ยานพาหนะที่มีน้ำหนักเบาว่องไวที่รวดเร็วที่ได้รับรางวัลเผ่าพันธุ์บนแอสฟัลต์ของแทร็คและกรวดในระยะการชุมนุม