เปิดตัวในปี 1960 เพื่อทดแทนช่วง 500 ช่วง Nuova, 500 D เป็นคนสุดท้ายของการฆ่าตัวตาย สามปีหลังจากการแนะนำในตลาด 500 พัฒนาเป็นยานพาหนะอินเทรนด์ ในการเริ่มต้นมันเริ่มต้นเป็นรถยนต์ผู้โดยสารเมืองอิตาลี แต่เป็นที่ต้องการในตลาดอื่น ๆ เช่นกัน 500 D ถูกส่งเป็น CKD ในเซลันด์ใหม่และประกอบในท้องถิ่นและเติมเต็มตลาดด้วยยานยนต์ 2 สูบเล็กน้อย Fiat เปิดตัว 500 Nuova (ใหม่) ในปี 1957 และสามปีต่อมามันอัพเกรดเป็นรุ่น D มันเกือบจะเหมือนกัน แต่มันให้ความสำคัญกับหลังคาที่มั่นคง สำหรับผู้ที่ต้องการเปิดโล่งผู้ผลิตรถยนต์ชาวอิตาลีให้รุ่นบนผืนผ้าใบชื่อ Transformable 500 D อาจได้รับการยอมรับจากรอบสีส้ม, สัญญาณไฟเลี้ยวที่ติดตั้งอยู่บนเฟินเดอร์หน้าแทนที่จะเป็นรูปทรงหยดน้ำจาก Nuova นอกเหนือจากรุ่นครอบครัว (Giardiniera) มันเป็นครั้งสุดท้ายที่จะมีประตูบานพับด้านหลัง ภายในมีแนวคิดการออกแบบที่เรียบง่ายเช่นเดียวกับ 500 Nuova มันโดดเด่นที่นั่งผ้าที่ด้านหน้าและม้านั่งสำหรับสองที่ด้านหลัง แผงประปาเมทัลลิก Sported Sported Speedometer และไฟเตือนสองสามแห่งสำหรับเชื้อเพลิงการชาร์จและแรงดันน้ำมัน ภายใต้เครื่องดูดควัน 500 D ดำเนินการผ่านเครื่องยนต์ 500 ซีซีที่ปรับแต่งจาก 500 กีฬา พลังงานของมันลดลงเหลือ 17 แรงม้าจาก 21 HP เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิง