Buick เป็นหนึ่งในผู้ผลิตรถยนต์ชาวอเมริกันรายใหญ่ที่สุดและในปี 1908 มันสามารถเข้าถึงฟอร์ดและคาดิลแลคได้และกลายเป็นผู้ผลิตยานพาหนะอันดับหนึ่ง สามปีต่อมามันแนะนำรุ่นที่ 21 ในตอนต้นของศตวรรษที่ Xixth มีการถกเถียงกันอย่างมากระหว่างผู้สนับสนุนที่ขับเคลื่อนด้วยไอน้ำขับเคลื่อนไฟฟ้าและยานพาหนะเผาไหม้ภายใน David Dunbar Buick สนับสนุนสำหรับหลังและเขาลงทุนทุกอย่างที่มีอยู่ในนั้นพร้อมกับทักษะและวิสัยทัศน์ทางวิศวกรรม แต่เขาไม่ใช่นักธุรกิจที่ดีและในปี 1904 เขาถูกบังคับให้ขาย บริษัท ในปี 1911 บริษัท ต้องการผู้สืบทอดตำแหน่งรุ่น B ซึ่งมีอยู่ในการผลิตตั้งแต่ปีพ. ศ. 2448 และพัฒนารูปแบบที่ 21 รถยนต์ที่ใช้ร่วมกันหลายส่วนด้วยผลิตภัณฑ์ Buick อื่นรุ่น 41 พ.ศ. 2454 Buick Type 21 เป็น ยานพาหนะเปิดด้านบนที่มีเศษผ้าที่อาจถูกทิ้งไว้ในโรงรถ ขึ้นอยู่กับคำสั่งของลูกค้ารถยนต์สามารถติดตั้งได้ด้วยประตู แต่มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเห็นรถที่ไม่มีประตูในเวลานั้น รถนั่งบนล้อไม้ก้านไม้ 34 "x 4" พร้อมวัสดุดูดซับยางเพื่อเพิ่มความสะดวกสบาย Buick ทำชื่อสำหรับการสร้างชิ้นส่วนส่วนใหญ่ในโรงงานยกเว้นคาร์บูเรเตอร์ขดลวดโคมไฟและแม่เหล็ก สำหรับพื้นที่ผู้โดยสารผู้ผลิตรถยนต์ติดตั้งม้านั่งสองอันที่ผู้โดยสารห้าคนสามารถนั่งได้ แม้ในช่วงเวลาเหล่านั้นรถยนต์ Buick เป็นที่รู้จักกันดีในการขับขี่ที่สะดวกสบาย ด้วยแชสซีที่สร้างขึ้นในความร่วมมือกับผู้ผลิตรถบรรทุกที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา Type 41 เสนอการขับขี่ที่ยอดเยี่ยมเมื่อเทียบกับผู้ผลิตรถยนต์รายอื่น ด้วยการกระจัด 4.2 ลิตรเครื่องยนต์สี่สูบถูกจับคู่กับกล่องเกียร์ 3 สปีดที่ส่งพลังงานไปยังล้อหลังผ่านห่วงโซ่เกียร์