ผู้ผลิตรถยนต์ชาวสวีเดนยังคงเป็นอิสระและพยายามที่จะทำในตลาดด้วยยานพาหนะที่ดูดี นอกจากนี้ยังมีสถานี Wagon จาก 200 ซีรีส์ สถานีเกวียนได้รับการแนะนำในตลาดในปี 1975 แต่ในปี 1980 มันสดชื่น ในขณะที่มันยากที่จะรีเฟรชยานพาหนะรูปอิฐและดูแตกต่างจากอิฐวอลโว่พยายามให้โชคดีและปรับปรุงการตกแต่งภายในของรถยนต์และทำให้การปรับเปลี่ยนภายนอกที่ลึกซึ้ง นอกจากนี้ยังแนะนำเครื่องยนต์ดีเซลแบบอินไลน์ - หกซึ่งซื้อจากโฟล์คสวาเก้น แม้ว่า 265 จะดูเหมือนเด็กอายุห้าขวบที่ออกแบบไว้ แต่สถานีเกวียนก็มีความประณีตมากขึ้นหากบางคนดูรายละเอียดบางอย่าง มันเป็นรถที่สร้างขึ้นเพื่อตอบสนองและเกินกว่าการทดสอบความผิดพลาดที่รุนแรงที่สุดในโลกซึ่งผ่านไปกับสีที่บินได้ สำหรับตลาดสหรัฐฯวอลโว่ต้องติดตั้งไฟหน้าคู่ ดังนั้นกฎหมายทางตอนเหนือของอเมริการะบุว่ายานพาหนะโดยสารต้องมีไฟหน้ากลมที่มีการปิดผนึกยางรอบเลนส์ สำหรับรุ่นยุโรป Volvo ใช้หน่วยรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าด้วยสัญญาณไฟเลี้ยวและไฟจอดรถวางอยู่บนมุม ภายในผู้ผลิตรถยนต์ติดตั้งการตกแต่งภายในที่สะดวกสบายพร้อมขาตั้งที่เพียงพอสำหรับผู้โดยสารทุกคน ม้านั่งพับได้รับการติดตั้งเป็นมาตรฐานและสามารถขยายพื้นที่ลำต้นได้ นอกจากนี้เนื่องจากประตูแนวตั้งและประตูท้ายแนวตั้งมันง่ายต่อการโหลดและยกเลิกการโหลดรายการที่ใหญ่กว่า ในช่วงปลายยุค 70 วิกฤตการณ์น้ำมันที่สองเริ่มกัดจากอุตสาหกรรมรถยนต์ Volvo ตัดข้อตกลงกับโฟล์คสวาเก้นเพื่อใช้เครื่องยนต์ดีเซลแบบอินไลน์หก พวกเขาไม่ได้มีพลังมากที่สุดในตลาด แต่พวกเขารับประกันประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันถูกจับคู่กับเกียร์ธรรมดา สำหรับรุ่นน้ำมันเบนซิน 265 มีหน่วยหกมิลล์ 2.8 ลิตร