เมื่อ Ssangyong เริ่มสร้างการรับรู้แบรนด์ทั่วโลกมันไม่ได้พิจารณาว่ามันต้องการนักออกแบบรถยนต์ที่ดีและ Rodius เป็นหลักฐานการใช้ชีวิต มีแนวทางหลักสองประการในการออกแบบผลิตภัณฑ์: แบบฟอร์มติดตามฟังก์ชั่นหรือฟังก์ชั่นตามแบบฟอร์ม Rodius เอาอดีต แต่มีการบิดเล็กน้อย: รูปร่างไม่สำคัญตราบใดที่ตามบทบาท นอกเหนือจากนั้นมันเป็นแนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์ของ MPV ที่มีระบบขับเคลื่อนล้อและห้องสำหรับผู้โดยสารสูงถึงสิบเอ็ด มันยากที่จะเชื่อว่าเคนกรีนลี่ย์ศาสตราจารย์ที่น่านับถือที่รันโรงเรียนออกแบบการขนส่งที่วิทยาลัยศิลปะของลอนดอนมีหน้าที่รับผิดชอบในการออกแบบรถยนต์ เส้นโค้งยาว, ไฟหน้าใหญ่และเครื่องดูดควันที่โค้งมนไม่ได้ดูน่าพอใจมากที่จะพูดอย่างน้อย ที่ด้านข้างสายโค้งรวมกับเสาหลักเส้นหลังคาและ D-Pillars แต่เขาตระหนักว่ารถต้องการการสิ้นสุดที่แตกต่างกันและติดตั้งพื้นที่เพิ่มเติมด้านหลังเช่นกระเป๋าเป้สะพายหลัง รถกระบะมีขนาดใหญ่และข้ามไปตามเส้นและรูปร่างต่าง ๆ เพื่อให้ดูเล็กลง ข้างในร็อดอุสเป็นเรื่องราวที่แตกต่าง มันให้ความสำคัญกับ Dash-Board กว้างพร้อมคลัสเตอร์เครื่องมือที่ติดตั้งอยู่ตรงกลาง มาตรวัดความเร็วกว้างของมันสามารถอ่านได้แม้โดยผู้โดยสารจากที่นั่งที่สามของที่นั่ง Ssangyong เสนอทางเลือกของม้านั่งสำหรับที่นั่งกัปตันสามหรือคู่ที่อยู่ตรงกลาง มันเป็นยานพาหนะที่สะดวกสบายที่มีจำนวนมากของ Legroom และ Headroom สำหรับผู้ใหญ่เจ็ดคน ระบบขับเคลื่อนนั้นแตกต่างจากอะไรในตลาด ในขณะที่มันไม่ใช่ MPD เพียงตัวเดียวมันเป็นเพียงคนเดียวที่พึ่งพาระบบล้อหลังล้อหลังและมันจะถ่ายโอนแรงบิดโดยอัตโนมัติไปยังเพลาหน้าเมื่อสภาพถนนต้องการ Ssangyong เอาเครื่องยนต์จาก Mercedes-Benz