Opel เปิดตัวรุ่นสุดท้ายของ Rekord หรือ Rekord E ในปี 1977 ในฐานะซีดานสถานีเกวียนหรือเกวียนสถานีสามประตู ได้รับการออกแบบให้เป็นซีดานครอบครัว Rekord เป็นยานพาหนะที่ประสบความสำเร็จสำหรับผู้ผลิตรถยนต์ชาวเยอรมัน แม้ว่ามันจะดำเนินการ - ผ่านระบบขับเคลื่อนและการระงับจากบรรพบุรุษการออกแบบนั้นพัฒนาขึ้นมากขึ้นและช่วยให้รถขายเป็นจำนวนมาก รุ่น E1 เนื่องจากเป็นก่อนการปรับโฉม 1982 ให้เป็นไฟหน้ากำลังสองและกระจังหน้าสีดำที่มีแผ่นแนวนอนระหว่างพวกเขา กระจกหน้ารถที่นุ่มนวลและกระจกเรียบผสมผสานกับเส้นตรงเส้นตรงทำให้รถดูอัปเดตมากขึ้นในส่วน BMW 5-Series ไฟท้ายแนวนอนกว้างของมันถูกโฆษณาเป็นมาตรการความปลอดภัยขั้นสูงในด้านหลังและเป็นกันชนโครเมี่ยมแบบเบาะยาง ภายใน Opel ติดตั้งที่นั่งถังที่ด้านหน้าและม้านั่งที่ด้านหลังให้พอดีกับผู้โดยสารขนาดผู้ใหญ่ห้าคน คลัสเตอร์ตราสารรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสมีการหมุนขนาดใหญ่สำหรับมาตรวัดความเร็วและมาตรวัดความเร็วและมาตรวัดเพิ่มเติมสองตัวสำหรับถังน้ำมันเชื้อเพลิงและอุณหภูมิน้ำหล่อเย็น ทีมออกแบบติดตั้งแถบแสงอีกหกแถบที่อยู่ตรงกลางของแผงหน้าปัดเพื่อเตือนผู้ขับขี่ความดันน้ำมันต่ำการชาร์จแบตเตอรี่ต่ำ ฯลฯ หน้าต่างพลังงานและซันรูฟอยู่ในรายการตัวเลือก Opel ใช้เครื่องยนต์ส่วนใหญ่จากรุ่นก่อนหน้าภายใต้ประทุนเดอะ Rekord D แต่รุ่น 1.7 ลิตรถูกทิ้ง