เมื่อฟอร์ดเปิดตัวรุ่นที่สองของ Bronco ในปี 1978 มันเป็นการเปิดเผยที่แท้จริง: มันไม่ใช่รถบรรทุกยูทิลิตี้ที่ใช้สำหรับความต้องการทางการเกษตรอีกต่อไป เมื่ออายุ 70 ปีฟอร์ดสังเกตเห็นความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับรถยนต์ออฟโรดที่ใช้ในการพักผ่อน ยานพาหนะเดียวกันนี้ถูกใช้เป็นไดรเวอร์รายวันดังนั้นพวกเขาจึงต้องเสนอระดับความสะดวกสบายบางอย่าง สุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุดของยานพาหนะจะต้องขรุขระ ท่าทางกว้างของมันมีจมูกเอียงและกระพุ้งในแฟลตมิฉะนั้นฮูดให้รูปลักษณ์ที่สร้างความประหลาดใจที่ยิ่งใหญ่ในตลาด ไฟหน้ากำลังสองในแต่ละปลอกสีดำไม่มีลักษณะเหมือนตาสีดำ แต่ชอบรูปลักษณ์ที่จะได้รับคุณ เนื่องจากโครเมี่ยมเมทัลลิกกันชนนักออกแบบปรับปรุงรูปลักษณ์ที่ขรุขระของยานพาหนะ สามารถใช้แถบหมอกโลหะเพิ่มเติมได้ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการตัดแต่งและตัวเลือก รูปลักษณ์รถกระบะได้รับการปรับปรุงด้วย hardtop สองสีที่ครอบคลุมเบาะหลังและลำต้นขนาดเล็กจากโปรไฟล์ ข้างในแดชบอร์ดแบนที่มีหน้าปัดกำลังสองยังคงมองภายนอกที่ขรุขระ ที่นั่งถังของมันถูกปกคลุมด้วยผ้าผสมและเบาะไวนิล ในขณะที่ผู้ผลิตรถยนต์วางคันเกียร์เกียร์อัตโนมัติใกล้กับคอลัมน์พวงมาลัยเช่นในซีดานส่วนใหญ่ในยุคนั้นผู้ถ่ายโอนกรณีการถ่ายโอนแหย่ผ่านพื้นและเตือนคนขับที่ Bronco เป็นยานพาหนะออฟโรดที่ขรุขระ ฟอร์ดออกแบบ The Bronco ในฐานะคู่แข่งโดยตรงสำหรับ Jeep Wagoneer แต่เสนอให้เป็นสามประตูเท่านั้นเพื่อเน้นอคติที่หลากหลาย เพลาด้านหน้าและสดได้รับการออกแบบมาสำหรับภูมิประเทศที่ขรุขระและการกวาดล้างพื้นสูงได้รับการยืนยันทิศทางนั้น