Dino รุ่นที่สองได้รับการแนะนำโดย Ferrari ในปี 1973 แต่มีเพียงเครื่องยนต์สามลิตรในขณะที่รุ่นสองลิตรปรากฏในปี 1975 Ferrari ยังคงพยายามที่จะทำให้ Dino เป็นแบรนด์ย่อยที่จะแข่งขันกับปอร์เช่ รถไม่ได้เล่นกีฬา Ferrari Badge ซึ่งแตกต่างจากแบรนด์ชั้นนำของ Enzo Ferrari สร้าง Dino ด้วยร่างกายเหล็กคลาสสิคในขณะที่ยานพาหนะ V-12 มีวัสดุอัลลอยแสงที่โดดเด่นอยู่แล้ว Marcello Ghandini ดึงรูปร่างที่แต่งงานของ Dino รุ่นที่สองและ Enzo Ferrari ตัวเองมีส่วนร่วมในกระบวนการ เนื่องจากเขาเป็นคนที่สูงมากซึ่งนำไปสู่เรือนกระจกที่สูงกว่า Ghandini คิดว่ารถจะเป็น The Sporty Coupe ทำขึ้นเป็นพาหนะ 2 + 2 ที่มีห้องตกแต่งภายในที่ดีสำหรับผู้โดยสารด้านหลังซึ่งนำไปสู่ห้องโดยสารที่ยาวขึ้น ที่ด้านหน้ารุ่น Dino รุ่นที่สองแนะนำไฟหน้าคู่ป๊อปอัพและลำตัวเล็ก ๆ ที่ผู้ผลิตรถยนต์ติดตั้งล้ออะไหล่และพื้นที่เก็บข้อมูลที่ดีพอสำหรับกระดาษและนิตยสารมันวาว ภายในเฟอร์รารีติดตั้งที่นั่งถังสองที่นั่งที่ด้านหน้าและโปรไฟล์สำหรับสองม้านั่งในด้านหลัง แดชบอร์ดอยู่กึ่งกลางรอบตัวขับด้วยแผงหน้าปัดโค้งและ Seven Dials และ Gauges เกียร์ห้าสปีดป่นผ่านคอนโซลกลางระหว่างที่นั่งด้านหน้า แม้จะมีความจริงที่ว่ามันไม่ควรจะเป็นยานพาหนะที่มีราคาแพง Dino ให้ความสำคัญกับการตกแต่งภายในของหนังและอุปกรณ์ที่สร้างขึ้นอย่างระมัดระวัง เครื่องยนต์ V-8 2.0 ลิตรถูกวางไว้หลังเบาะหลังและนำเสนอพลังงานมากมายสำหรับช่วงเวลาเหล่านั้น รถถูกสร้างขึ้นเพื่อรับการแข่งรถ GT4 และแข่งขันกับปอร์เช่ 912