DB9 เปิดตัวที่แฟรงค์เฟิร์ตมอเตอร์โชว์ในปลายปี 2546 มันถูกสร้างขึ้นบนแพลตฟอร์มใหม่ที่พัฒนาโดยฟอร์ดและการออกแบบของมันถูกลงนามโดยนักออกแบบที่ยอดเยี่ยมสองคน: Ian Calum และ Henrik Fisker รถมาในตลาดหลังจาก DB7 ติดตามประเพณีการตั้งชื่อมันควรได้รับการขนานนามว่า DB8 แต่ผู้ผลิตรถยนต์กลัวว่าลูกค้าจะคิดว่ามันมี V8 ภายใต้ประทุน ที่จริงแล้วมันเป็น V12 ที่นำมาจาก Aston Martin Vanquish มันเป็นรถยนต์ที่แสดงมากที่สุดจากผู้เล่นตัวจริงของแอสตันมาร์ตินและต่อมามันก็เรียงกันในการแข่งขัน FIA Endurance Championship รถเป็นขั้นตอนที่อยู่เหนือ DB7 ด้วยรูปลักษณ์อากาศพลศาสตร์มากขึ้น แต่ยังคงให้ความสำคัญกับตะแกรง "เปลือกหอย" คลาสสิคแอสตันมาร์ติน เสา raked raked และเรือนกระจกที่มีประวัติต่ำถูกขยายออกไปด้านหลังด้วยกระจกหน้ารถด้านหลังที่ลาดชัน มันเป็น Supercar แต่งตัวเหมือนยานพาหนะ GT ภายใน DB9 มีการตกแต่งภายในที่หรูหราปกคลุมด้วยหนังอลูมิเนียมและไม้ หลังถูกนำมาใช้ในสองแห่งเท่านั้น: อยู่ด้านบนของศูนย์กลางของแผงควบคุมและเป็นตัวเลือกสำหรับฝาปิดประตู เหยียบอลูมิเนียมแปรงเป็นส่วนหนึ่งของภาพสปอร์ต เช่นเดียวกับ Aston Martin Vanquish DB9 มีเครื่องยนต์ V12 5.9 ลิตร ในขณะที่เครื่องยนต์อยู่ข้างหน้าเกียร์อยู่ในด้านหลังเพื่อการกระจายน้ำหนักที่ดีขึ้น มันติดตั้งด้วยคู่มือ 6 สปีดมาตรฐาน แต่มีตัวเลือกสำหรับอัตโนมัติ 6 สปีด