นิสสันสร้างความตระหนักถึงแบรนด์เกี่ยวกับกระดูกสันหลังของกลุ่มยานพาหนะยูทิลิตี้ซึ่งประสบความสำเร็จในการนำเสนอยานพาหนะที่เชื่อถือได้สำหรับผู้รับเหมาและสถานที่ก่อสร้าง ในขณะที่รุ่นแรกนั้นเชื่อถือได้เชื่อถือได้และราคาไม่แพงการออกแบบของมันน่าเบื่อและไม่น่าเชื่อถือ นั่นไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริงสำหรับยานพาหนะสาธารณูปโภค แต่แผนกขายสังเกตว่านักวิจารณ์จากลูกค้าและขอรถยนต์ที่ดูดีขึ้น ที่ไม่ได้มาจนถึงรุ่นที่สองในปี 1999 ซึ่งได้รับการเสนอให้เป็นรถตู้สำหรับตลาดที่เลือก ด้านหน้าของรถของยานพาหนะทำให้มันดูเหมือน MPV มากขึ้นแม้ว่าภายใต้ร่างใหม่ยังคงเป็นแชสซีเฟรมบันไดที่สร้างขึ้นเพื่อบรรทุกภาระหนักในภูมิประเทศที่หลากหลาย การออกแบบด้านหน้าร่วมสมัยที่มีกระจังหน้าขนาดใหญ่และไฟหน้าสี่ดวงปรับปรุงรูปลักษณ์ภายนอก ประตูบานเลื่อนคู่ที่ด้านข้างช่วยให้เข้าถึงห้องโดยสารได้ง่ายขึ้น ไฟท้ายที่ติดตั้งเสามีขนาดใหญ่และติดตั้งบนด้านบนเพื่อป้องกันจากรอยขีดข่วนที่จอดรถ ภายในนิสสันเสนอที่นั่ง Serena ให้กับผู้โดยสารสูงสุดเจ็ดคน แต่มีรุ่นที่หรูหรามากขึ้นพร้อมที่นั่งน้อยลง ผู้ผลิตรถยนต์ติดตั้งตัวเลือกเกียร์บนแดชบอร์ดถัดจากพวงมาลัยเพื่อล้างพื้นระหว่างผู้โดยสารด้านหน้า ภายใต้เครื่องดูดควันนิสสันวางเครื่องยนต์เบนซิน 2.0 ลิตรจับคู่กับกล่องเกียร์ CVT มันใช้เกียร์เดียวกันสำหรับรุ่นดีเซล 2.5 ลิตรซึ่งมีอยู่ในตลาดที่เลือก