หลังจากความลังเลจำนวนมากการดิ้นรนและแกลลอนของกาแฟที่รั่วไหลโดยทีมวิศวกรได้กล่าวในที่สุดก็นำแพนด้ารุ่นที่สองในปี 2546 คราวนี้ผู้ผลิตรถยนต์ชาวอิตาลีทำสิ่งที่ถูกต้องและเสนอรุ่น 4x4 ตั้งแต่เริ่มต้น แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะวิศวกรต้องทำงานบนแพลตฟอร์มที่สามารถรับมือกับระบบขับเคลื่อนล้อทั้งหมดได้ตั้งแต่เริ่มต้น นั่นอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้รุ่นที่สองของแพนด้าล่าช้าและคำพิพากษาเก็บคนรุ่นแรกในตลาดเป็นเวลาสิบสองปี Centro Stile Fiat รับผิดชอบรูปลักษณ์รุ่นที่สองของแพนด้า ทุกอย่างเริ่มต้นจากการเริ่มต้นและทีมงานออกแบบไม่ได้ใช้อะไรจากรุ่นก่อนหน้า ในขณะที่ยังคงใช้สัดส่วน Boxy แต่ก็ไม่มีมุมคมหรือเส้นตัดตรง เฉพาะไฟหน้าและกระจังหน้าที่มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กันชนให้ความสำคัญกับพื้นที่ศูนย์สีดำ มันเลียนแบบโล่พลาสติกเพื่อปกป้องสายเลือด แต่มันเป็นเพียงสิ่งที่ออกแบบ จากด้านข้างของมันแม่พิมพ์สีดำบนประตูและซุ้มประตูที่เหนี่ยวนำให้เกิดความสามารถนอกถนน ภายในเฟียตติดตั้งกระท่อมเดียวกันเช่นเดียวกับหมีแพนด้าอื่น ๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงสีและตัวเลือกเบาะ เนื่องจากเรือนกระจกสูงมีห้องเพียงพอสำหรับผู้ใหญ่สี่คนพร้อมที่นั่งถังที่ด้านหน้าและม้านั่งที่มีประวัติแตกหักในด้านหลัง Fiat ปรับปรุงแพลตฟอร์มด้านเทคนิคอย่างมากเหนือแพนด้า MKI มันสปอร์ตที่แตกต่างศูนย์ควบคุมทางอิเล็กทรอนิกส์และจูน ESP โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพื้นผิวลื่น ที่ช่วยให้รถยนต์ตัวเล็กปีนขึ้นไปบนพื้นผิวที่เต็มไปด้วยหิมะหรือโคลนง่ายกว่ายานพาหนะนอกถนนที่น่านับถืออีกมากมาย