มันเป็นรถคันสุดท้ายที่เปิดตัวโดย Alfa Romeo ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องและความประสงค์เหล็กของผู้ผลิตทำให้เป็นไปได้ในรูปแบบใหม่หลังจากสงครามสิ้นสุดลงและสร้างขึ้นในไม่กี่รูปแบบจนถึงปี 1952 Alfa Romeo เป็นหนึ่งในรถยนต์ที่ทรงพลังและมีพลังมากที่สุดก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง รถยนต์ของมันได้รับการแข่งขันจำนวนมากและวิศวกรพยายามผลักดันขอบเขตด้วยเทคนิคขั้นสูงที่ไม่ได้ใช้งานโดยคู่แข่งส่วนใหญ่ ยานพาหนะ 6C ส่วนใหญ่ถูกส่งเป็นแชสซีและลูกค้าเสร็จรถยนต์ที่ Coachbuilders ต่าง ๆ เช่น Pininfarina หรือทัวร์ Superleggera ของมิลาน การก่อสร้างขึ้นอยู่กับเหล็กแชสซีเฟรมบันได มีล้อสามแบบที่แตกต่างกันซึ่งสั้นที่สุดที่ใช้สำหรับกีฬาและรุ่น Super-Sport พวกเขาพอดีกับการออกกำลังกายแบบ Roadster ดังนั้นรถยนต์จึงเบากว่าและมีการแข่งขันมากขึ้น รุ่น Super Sport ให้ความสำคัญกับแชสซีที่สั้นที่สุดที่มีฐานล้อ 2.75 (108.2 ") การออกกำลังกายโค้งของมันกับสายของเหลวอยู่ข้างหน้าของเวลา ภายในคุณสมบัติที่ผิดปกติที่สุดของรถคือที่นั่งคนขับซึ่งติดตั้งไว้ต่อไปมากกว่าผู้โดยสารด้านข้าง นั่นเป็นเพราะโพสต์การขับขี่และพวงมาลัยคงที่ แผงหน้าปัดใช้เกจและหน้าปัดส่วนใหญ่จากรุ่นแข่ง เนื่องจากมันไม่ได้ติดตั้งที่นั่งด้านหลังจึงไม่มีหน้าต่างด้านหลัง ภายใต้ประทุน 6C 2500 มีเครื่องยนต์แบบอินไลน์หก สำหรับรุ่น Super Sport เท่านั้นมันถูกพอดีกับคาร์บูเรเตอร์ Webber สองคาร์บูเรเตอร์และอัตราส่วนการบีบอัดที่สูงขึ้นของ 8: 1 แทน 7: 1 การปรับปรุงนั้นนำไปสู่การส่งออกทั้งหมด 110 แรงม้า ช่วงล่างนี้เป็นอิสระทุกรอบที่มีแขนลากคู่ที่ด้านหน้าในขณะที่ด้านหลังมีแขนแกว่ง